ساختار بخشي (Sectoral) كه در تار و پود پيكره مديريت مملكت ريشه دوانيده است به واقع جزو بديهيات مقوله مديريت دولتي ايران بوده و اركان حاكميت تا اجزاي تصديگري را در تمامي موضوعات منجمله: بهداشت و درمان، عمران شهري و روستايي، آموزش، ... در چنبره خود دارد.
مديريت واحد شهري، آنچنان كه در ماده 136 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور بيان شده است، در واقع به چالش كشيدن يكي از اساسيترين زيرساخت هاي مديريت كشور است.
ساختار بخشي (Sectoral) كه در تار و پود پيكره مديريت مملكت ريشه دوانيده است به واقع جزو بديهيات مقوله مديريت دولتي ايران بوده و اركان حاكميت تا اجزاي تصديگري را در تمامي موضوعات منجمله: بهداشت و درمان، عمران شهري و روستايي، آموزش، ... در چنبره خود دارد.
هرگونه تلاش و اقدام نظري و عملي براي طراحي و استقرار سامانه هاي اطلاعاتي به طور عام و سيستم هاي اطلاعات مكاني (GIS) به طور خاص، بدون لحاظ نمودن دشواري هاي فراروي يكپارچه سازي پايگاه هاي اطلاعاتي دستگاه هاي متولي خدمات شهري اعم از آب، برق، گاز، تلفن، شهرداري، آموزش و پرورش و ... به ناكجاآباد ختم خواهد شد.
به ديگر سخن؛ مديريت يكپارچه شهري لازمهاش اطلاعات يكپارچه شهري ميباشد و شرط تحقق پايگاه يكپارچه (واحد) اطلاعات شهري، وجود شناسه مشترك، براي تمامي موجوديت هاي داخيل در موضوع مديريت شهري است. اين شناسه بايستي در همه دستگاه هايي كه متولي بخشي از مديريت شهري هستند، معتبر بوده و بعنوان فيلد مشترك در بانك اطلاعاتي اختصاصي آنها طراحي و تعبيه شده باشد.